الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلَی سَیِّدِ رُسُلِهِ وَ خَاتَمِ أنْبِیَائِهِ أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ الْمَعْصُومِینَ، وَ اللَّعْنُ عَلَی أعْدَائِهِمْ أجْمَعِینَ.
قَالَ اللهُ تَعَالَی:
وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛[1]
«و باید از شما مسلمانان برخی (که دانا و باتقواترند)، خلق را به خیر و صلاح دعوت کنند و مردم را به نیکوکاری امر کرده، از بدکاری نهی کنند و آنانند رستگاران».
وَ قَالَ اللهُ تَعَالَی:
اَلَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الأُمِّیَّ الَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبَاتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلَالَ الَّتِی کَانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آمَنُواْ بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِیَ أُنْزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛[2]
«آنان که پیروی کنند از رسول و پیغمبر امّی که در تورات و انجیلی که در دست آنهاست [نام او را] نگاشته مییابند، [او] آنها را امر به نیکویی و نهی از زشتی خواهد کرد و بر آنان هر طعام پاکیزه را حلال و هر پلید و منفور را حرام میگرداند و احکام پر رنج و مشقتی را که چون زنجیر بر گردن خود نهادهاند بر میدارد. پس آنان که به او گرویدند و از او حرمت و عزّت نگاه داشتند و یاریش کردند و نوری که بر او نازل شد پیرو شدند آن گروه به حقیقت رستگاران عالماند».
هر مسلمانی اهمیت امر به معروف و نهی از منکر را میداند و اگر به آیات کریمه قرآن مجید و اخبار و احادیث مرویه از پیغمبر اکرم و اوصیای بزرگوار آن حضرت ـ صلوات الله علیهم اجمعین ـ رجوع نماید، درجه ترغیب و تأکید خداوند متعال و اولیای اسلام را درباره این دو واجب بزرگ، میفهمد.
ما، در این مقدمه از بیان آثار و نتایج عظیمه این وظیفه دینی و اخلاقی در هدایت جامعه به راه نیکبختی و حصول ثواب و عنایات الهیّه و اجرای قواعد و مقررات مفیدهی اسلامی و نگهداری رسوم عدالت و مساوات و تهذیب اخلاق و بسط علم و فرهنگ و ایجاد یگانگی و اتحاد و تعظیم از تشخّصات و شعائر دینی و ملی و دفاع از حقوق همه افراد و حمایت از ضعفا و مظلومین و بینوایان و مبارزه با فحشا و منکرات و جلوگیری از ستم ستمکاران و تعدیات و حق کشیها و بالاخره انواع مصائب و آلامی که امروز نوع بشر به آنها مبتلا و گرفتار است، بینیاز هستیم. فقط میخواهیم خوانندگان این اوراق را به مسئولیت بزرگی که اولاً در پیشگاه عدل و حساب الهی، و ثانیاً در برابر وجدان پاک خود، ثالثاً در مقابل تاریخ و جامعه انسانیت و نسل آینده دارند، متوجه نماییم تا با کمال دقت، این رساله را مطالعه نموده میان خود و خدا به حساب این واجب بزرگ و معاملهای که بسیاری از ما مسلمانان امروزه با آن مینماییم، رسیدگی فرمایند.
میخواهیم از آنهایی که از خدا میترسند و ندای وجدان پاک انسانیت را میشنوند بپرسیم که مسئول این گناهان و معصیتهایی که متداول شده و زشتی و قبح پارهای از آنها از میان رفته، کیست و آن کسانی که بهطور کلی امر به معروف و نهی از منکر را ترک نمودهاند، عذرشان چیست؟
اهل اطلاع و بصیرت میدانند که یکی از بزرگترین علل انحطاط و عقب ماندن ما مسلمانان امروزه از کاروان ترقی و تمدن، و رواج بازار فساد و اخلاق سیّئه و بیگانهپرستی ـ که در میان ملل اسلامی بیسابقه است ـ ترک امر به معروف و نهی از منکر و فقدان شجاعت اخلاقی و صراحت لهجه است.
امروز هم اگر بخواهیم مانند اسلاف و گذشتگان خود به کمال مجد و شرف برسیم و طوری زندگی کنیم که دست دشمنان از سر ما کوتاه و از این بینظمیها و هرج و مرجها نجات یابیم، باید با تمام خلوص نیت در مقام رفع موانع و معایب برآمده، امر به معروف و نهی از منکر نماییم.
معلوم است که تعلیمات اسلامی بهترین و کاملترین تعالیم آسمانی است و ممکن نیست که جامعتر از آن به فکر هیچ مشرّع و قانونگذاری برسد، اما این تعلیمات وقتی سودمند خواهد بود که توسط امر به معروف و نهی از منکر اجرای آن ضمانت گردد.
اسلام نه فقط به تمام افراد حق داده است که در اجرای قواعد و تعالیم اسلامی نظارت کنند، بلکه آن را از وظایف حتمی هر فرد دانسته و پیروان خود را در ترک این وظیفه مورد بازخواست و مؤاخذه قرار میدهد و با حفظ این اصل بزرگ، میخواهد عالیترین مجتمع بشری را تشکیل دهد.
این کانونهای بدبختی و این مؤسسات قمار و ربا و این گناهان کوچک و بزرگ در جوامع مسلمین ثمره مسامحه در ادای این وظیفه است.
این ظلم و ستم و انواع تقلّبها و خیانتها و پشت هم اندازیها و جلو آمدن اشخاص نالایق و روی کار آمدن مردمان منفعتپرست و فاسد الاخلاق و تکثیر جرائم و جنایات، معلول اجرا نشدن حدود اسلامی است. اگر دست دزد را میبریدند، یا میخواران و مرتکبین اعمال زشت دیگر را مطابق موازین اسلامی به کیفر میرساندند، هرگز برای جلوگیری از این مفاسد محتاج به صرف این مخارج هنگفت و این تشکیلات عریض و طویل بیفایده نمیشدند.
البته توجه به این موضوع و اِعمال نظارت و مواظبت در اجرای احکام و تکالیف و رعایت آداب حسنه، محتاج به حصول یک مرحله از رشد و فهم است و تا سطح معارف و معلومات جامعه به حدّ کافی ترقی نکند نباید انتظار داشت که همه و هر کس در امر به معروف و نهی از منکر ساعی و کوشا باشد، ولی نمیتوان این جهت را عذر مقبولی شمرد و خود را در کوتاهی و غفلتی که نسبت به ادای این وظیفه روا داشتهایم بیتقصیر و معذور بدانیم.
در خاتمه این نکته را هم یادآور میشویم که غرض از نگارش این رساله این نیست که بعض مردمان نادان بیاطلاع از آداب و اخلاق حسنه و مسائل امر به معروف و نهی از منکر به نام امر به معروف و نهی از منکر، هیاهو و جار و جنجال برپا کرده برای یک موضوع کوچک، مفاسد بزرگ تولید کنند؛ زیرا علاوه بر آنکه امر به معروفی که چنین اشخاصی بنمایند سودی نخواهد داشت، ممکن است به واسطه سوء اخلاق و بینزاکتی و درشتی و خشونتهای بیموردی که از اینگونه افراد در بسیاری از موارد صادر میشود، شریعت سَمحهی سَهلهی اسلامی که مبنی بر مهربانی و حسن ادب است و بهترین روش اخلاقی را به جامعه یاد میدهد، به صورت دیگر معرفی گردیده و وضع آنها و نادانیهایی که به این اسم مرتکب میشوند، موجبات تنفّر و انزجار مردم را فراهم کند. پس، از این دسته تقاضا داریم که با مطالعه کتابهایی که راجع به امر به معروف نوشته شده قبلاً این نقاط ضعف و نواقص اخلاقی را مرتفع ساخته و آداب و احکام شرعی آن را فرا گیرند. و از کسانی که ملتفت و آگاه هستند خواهشمندیم که در ادای این وظیفه بزرگ، مسامحه نکرده موجبات سربلندی و افتخار خود و جامعه مسلمین را فراهم فرمایند.
1- یکی از بزرگترین علل انحطاط و عقب ماندن مسلمانان چیست؟
2- تعلیمات اسلامی چه زمانی سودمند خواهد بود؟
[1]. آل عمران، ۱۰۴.
[2]. اعراف، ۱۵۷.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی