مودّت اهل بیت(ع)؛ مزد رسالت پیامبر(ص)

 مودّت اهل بیت(ع)؛ مزد رسالت پیامبر(ص)

ذَلِكَ الَّذِی یبَشِّرُ اللهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ ءَامَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّآ أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَنْ یقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (۲۳)
این است چیزی که خدا آن را به بندگانش که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، مژده می‌دهد. بگو: از شما [در برابر ابلاغ رسالتم] هیچ پاداشی جز مودّت نزدیکانم را [که بنابر روایات معتبر اهل بیت(ع) هستند] نمی‌خواهم. و هر کس کار نیکی کند، بر نیکی‌اش می‌افزاییم؛ یقیناً خدا بسیار آمرزنده و سپاسگزار است. (شوری، ۲۳)

توضیح:

پیشتر گفته شد که پیامبران در ازای هدایت و ارشاد مردم هیچ مزد و پاداشی طلب نمی‌کردند، خداوند در آیه‌ی فوق ـ که به آیه‌ی «مودت» مشهور است ـ به رسول خویش فرمان می‌دهد تا به مردم بگوید: «برای ابلاغ رسالتش هیچ مزد و اجری جز مودت نزدیکانش نمی‌خواهد.» این درخواست با مطلب گذشته منافات ندارد؛ زیرا مودت نزدیکان پیامبر(ص) ـ که همان اهل بیت(ع) هستند ـ نفعی به پیامبر اکرم(ص) نمی‌رساند؛ بلکه موجب رشد و کمال خود است. مردم به عبارت دیگر، مفاد این آیه عیناً مطابق آیه‌ی ۵۷ فرقان است که قبلاً در موضوع ۵۴ به آن اشاره شد.

حدیث:

امام باقر(ع) ـ در خصوص معنای این آیه ـ:

«الاِقْتَرَافُ التَّسْلِیمُ لَنَا وَ الصِّدْقُ عَلَیْنَا وَ لَا یَکْذِبُ عَلَیْنَا؛

مراد از «اقتراف حسنه» (انجام کار نیک)، تسلیم بودن در برابر ما و تصدیق سخنان ما و پرهیز از دروغ‌گویی علیه ماست»کافی: ج۱ ص۳۹۱ ح۴.

نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت