وصیت‌های شخصی حضرت زهرا(س)

وصیت‌های شخصی فاطمه(س)

1. وصیت به یادآوری

حضرت زهرا(س) در لحظه‌های واپسین زندگی به امیرالمؤمنین علی(ع) وصیت کرد:

قالت: یا اَبَا الاحَسَنِ لَمْ یَبقَ لی اِلّا رَمَقٌ مِنَ الْحَیاةِ وَ حانَ زَمانُ الرَّحیلِ وَ الْوِداعِ فَاسْتَمِعْ کَلامی فَاِنَّکَ لا تَسْمَعُ بَعْدَ ذلِکَ صَوْتَ فاطِمَةَ أَبَداً.
اُوصِیکَ یا اَبَا الْحَسَنِ اَنْ لا تَنسانی وَ تَزُورَنی بَعَد مَماتی.
ای ابا الحسن! بیشتر از لحظه‌ای از زندگانی‌ام نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرا رسیده است.
سخنان مرا بشنو، زیرا پس از این صدای فاطمه را هرگز نخواهی شنید. تو را وصیت می‌کنم، ای اباالحسن! که مرا فراموش نکنی و پس از وفاتم، همواره مرا زیارت نمایی.[۱]

2. وصیت به قرآن خواندن در شب اول مرگ

و در کلمات ارزشمند دیگری به امام علی(ع) وصیت کرد که:

قالَتْ: اِذَا أَنَامِتُّ فَتَوَلَّ أَنْتَ غُسْلِی وَ جَهِّزْنِی وَ صَلِّ عَلَیَّ أَنْزِلْنِی قَبْرِی وَ أَلْحِدْنِی وَ سَوِّ التُّرَابَ عَلَیَّ وَ اجْلِسْ عِنْدَ رَأْسِی قُبَالَۀَ وَجْهِی فَأَکْثِرْ مِنْ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ الدُّعَاءِ فَاِنَّهَا سَاعَۀٌ یَحْتَاجُ الْمَیِّتُ فِیهَا اِلَی أُنْسِ الْأَحْیَاءِ وَ أَنَا أَسْتَوْدِعُکَ اللهَ تَعَالَی أُوصِیکَ فِی وُلْدِی خَیْرا.
وقتی من وفات کردم، تو غسل و کفن مرا به عهده گیر و بر من نماز بگزار و مرا درون قبر قرار ده، دفنم کن و سنگ قبر را بر روی قبرم گذار و خاك بر آن ریز و آن را هماهنگ نما. آنگاه بالای سرم روبروی من بنشین، و زیاد قرآن بخوان و دعا کن، زیرا در چنین لحظه‌هایی، میت به انس گرفتن با زندگان محتاج است. من تو را به خدا می‌سپارم و درباره‌ی فرزندانم سفارش به نیکوکاری دارم.[۲]

3. وصیت به ازدواج با امامَة

یکی از وصیت‌ها، سفارش به ازدواج علی(ع) با دختر خواهرش جناب «اَمامة» بود که فرمود:

قالَتْ: جَزَاکَ اللهُ عَنِّی خَیْرَ الْجَزَاءِ یَابْنَ عَمِّ رَسُولِ اللهِ(ص) أُوصِیکَ أَوَّلاً أَنْ تَتَزَوَّجَ بَعْدِی بِابْنَۀِ أُمَامَۀَ فَاِنَّهَا تَکُونُ لِوُلْدِی مِثْلِی فَاِنَّ الرِّجَالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ.
ای پسر عموی پیامبر(ص)! خداوند تو را پاداش نیکو دهد.
اولین وصیت من به تو این است که: چون مردان نیاز به زنان دارند، پس از من با دختر خواهرم «امامه» ازدواج کن، زیرا او همانند من با فرزندانم مهربان است.[۳]

پی نوشت ها

[۱]. کتاب زهره‌الریاض و کوکب‌الدری، ج 1، ص 253.
[۲]. بحارالانوار، ج 79، ص 27 و مصباح‌الانوار.
[۳]. بحارالانوار، ج 43، ص 217 و علل‌الشرائع، ج 1، ص 188.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

محمد دشتی