دو چیز مایهی هلاکت است
امیرمؤمنان علی(ع):
«أَهْلَکَ النَّاسَ إِثْنَانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ وَ طَلَبُ الْفَخْرِ[۱]
دو چیز مردم را به هلاکت افکنده است: ترس از فقر، و تمنّای افتخارات موهوم!»
اگر دربارهی علل افزایش تجاوزها، سرقتها، رشوه خواریها، دزدیها، کم فروشیها در اشکال مختلف، و همچنین تلاشهای بی رویّهی آزمندانه و چپاولگرانهی جمع کثیری از مردم دقّت کنیم، میبینیم که دو عامل فوق اثر عمیقی در پیدایش این رویدادها دارد.
عدّهای با داشتن همه چیز، فقط به خاطر ترس از فقر و یا به قول خودشان برای تأمین آینده، دست به هر کار خلافی میزنند، و خود را بدبخت میکنند.
جمع دیگری نیز آرامش زندگی خود را فدای چشمهمچشمیها و جلب افتخارات موهوم میکنند؛ در حالی که اگر این دو صفت زشت را رها کنند، به آسودگی زندگی خواهند نمود.
و عجیب این که میدانند این افتخارات موهوم چند صباحی بیش نمیماند؛ «قدرت بازو به تبی از میان میرود و اموال به شبی!»
۱- دو عامل افزایش تجاوزها، سرقتها، رشوه خواریها، دزدیها، کم فروشیها در اشکال مختلف، و همچنین تلاشهای بی رویّهی آزمندانه و چپاولگرانهی جمع کثیری از مردم را ذکر کنید.
[۱]. تحف العقول، صفحهی ۱۵۰.
دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت