ادلهی عصمت امامان
...إِنَّمَا یرِیدُ اللهُ لِیذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا (۳۳)
...جز این نیست که همواره خدا میخواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت [که به روایت شیعه و سنی محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین(ع)اند] برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همهی گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند. (احزاب، ۳۳)
پیشتر به آیهی «اولوالأمر» به عنوان یکی از دلایل قرآنی عصمت امامان(ع) اشاره شد. آیهی دیگر در این زمینه، آیهی «تطهیر» است که بر طهارت و پاکی اهل بیت(ع) از هرگونه آلودگی و پلیدی تأکید میکند. این آیه ـ که به اعتراف روایات سنی و شیعه دربارهی پنجتن آل عبا (حضرت محمّد، علی، فاطمه، حسن و حسین(ع)) نازل شده است ـ از ارادهی تکوینی خداوند مبنی بر دور ساختن ایشان از گناه و معصیت خبر میدهد. این بدان معنا نیست که عصمت آن خاندان اجباری بوده و از خود هیچ اختیاری نداشتهاند؛ بلکه اختیاری و آگاهانه است، ولی مرتبهای از تأییدات الهی را هم نیاز دارد.
انس بن مالک (از اصحاب پیامبر(ص)): «پیامبر اسلام(ص) مدت شش ماه وقتی برای اقامهی نماز صبح از خانه خارج میشد، چون به خانهی فاطمه(س) میرسید، میفرمود: ای اهل بیت من! برای نماز آماده شوید. آنگاه آیهی تطهیر را میخواند.» سنن ترمذی: ج۵ ص۳۱ ح۲۳۵۹.
نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت