آثار مجالست با عالمان و پارسیان

نامه شماره ۲۲

باسمه تعالی
خدمت مرجع معظّم، حضرت آیت الله العظمی آقای حاج شیخ لطف‌الله صافی گلپایگانی دامت برکاته
با سلام و دستبوسی
خواهشمند است پاسخ سؤال اینجانب را مرقوم فرمایید:
نظر شما یا حکم شرع درباره معاشرت با دوست و رفیق چیست؟
 
بسم الله الرّحمن الرّحیم
در معاشرت و همنشینی، که در ساختن شخصیّت انسان بسیار مؤثّر است، باید دقّت کامل شود که با اشخاصی معاشرت کند، که از معاشرت با آنها، بهره‌های روحانی و معنوی ببرد.

مجالست با عالمان و پارسیان

مجالست با حضرات علمای اعلام، اهل تقوا و پارسایی، مردمان آزموده و سالخورده و باتجربه و باسابقه در اسلام، موجب رشد عقل و دین و ایمان می‌شود. چنان‌که همنشینی با مردم فاسق، بدکار، بداخلاق و غیر متعهّد به تکالیف دین و فاقد حیای اجتماعی، به خصوص اهل بِدَع و کسانی که انحرافات فکری دارند، بسیار بسیار مضرّ است و خطر آن برای روح و معنویّات انسان، بسیار زیاد است، باید از حضور در مجالس چنین اشخاصی و جلسه‌های لهو و لعب به شدت پرهیز نمود. و بالعکس، مجالس وعظ، سخنرانی‌های مذهبی، محضر علما، محافل دعا، تلاوت قرآن، ذکر مناقب و فضایل اهل بیت(ع) را غنیمت شمرد و اصولاً چنان‌که فرموده‌اند: «یُعْرَفُ الْمَرْءُ بِجَلِیسِهِ»؛ هرکسی از همنشینان و معاشرین او شناخته می‌شود.
والله العالم
لطف الله صافی

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت

آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی